مکانیک پرواز/ناوبری/کنترل/...
میلاد محمودی؛ علیرضا باصحبت نوین زاده؛ فرشاد پازوکی
دوره 7، شماره 2 ، تیر 1402، ، صفحه 29-37
چکیده
در مقاله حاضر یک روش هوشمند برای انتخاب فناوری از میان مجموعهای معلوم از فناوریهای با هدف بیشینهسازی قابلیت اطمینان زیر سامانه پشتیبان حیات ارائه میشود. این رویکرد بر مدلسازی مسئله تخصیص بهینه به صورت بهینهسازی ترکیباتی و حل آن به روش بهینهسازی وال متکی است. به این منظور، لازم است تا تغییراتی بر این روش اعمال شود تا ...
بیشتر
در مقاله حاضر یک روش هوشمند برای انتخاب فناوری از میان مجموعهای معلوم از فناوریهای با هدف بیشینهسازی قابلیت اطمینان زیر سامانه پشتیبان حیات ارائه میشود. این رویکرد بر مدلسازی مسئله تخصیص بهینه به صورت بهینهسازی ترکیباتی و حل آن به روش بهینهسازی وال متکی است. به این منظور، لازم است تا تغییراتی بر این روش اعمال شود تا از قابلیت پذیرش قیود بودجه جرمی، توانی و حجمی و نیز پذیرش متغیرهای دودویی برخوردار شود. روش پیشنهادی پس از صحهگذاری بر یک مسئله نمونه، اجرا شده و نتایج نشان میدهد که روش پایدار است و به ترکیبی از فناوریها با قابلیت اطمینان بیشینه ضمن رعایت قیود مسئله منجر میشود.