محمدعلی شاهی آشتیانی؛ حجت طائی؛ محمد بیانوندی
دوره 1، شماره 1 ، شهریور 1396، ، صفحه 43-52
چکیده
امروزه، به جهت کاهش هزینه‌ها، استفاده از ماهواره‌های کوچک در مدار LEO مورد استقبال قرار گرفته است. با افزایش ماموریت‌های سنجشی در این مدار که نیاز به ماهواره‌هایی با دقت مداری بالا دارد، کنترل مداری ماهواره‌های LEO در کنار کنترل وضعیت آن‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. تحقیقات اخیر تلاش‌کرده‌اند تا با ارائه ...
بیشتر
امروزه، به جهت کاهش هزینه‌ها، استفاده از ماهواره‌های کوچک در مدار LEO مورد استقبال قرار گرفته است. با افزایش ماموریت‌های سنجشی در این مدار که نیاز به ماهواره‌هایی با دقت مداری بالا دارد، کنترل مداری ماهواره‌های LEO در کنار کنترل وضعیت آن‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. تحقیقات اخیر تلاش‌کرده‌اند تا با ارائه سامانة کنترل مداری خودگردان بر دقت سامانه بیفزایند و ازسوی دیگر هزینه‌ها را بیش از پیش کاهش دهند. این سامانه با حفظ تمام و یا تعدادی از المانهای مداری ماهواره توسط خود ماهواره، دخالت نیروی انسانی در ایستگاه زمینی را کاهش میدهد و در نتیجه نیاز به تعدد ایستگاههای زمینی را مرتفع خواهد ساخت. همچنین، این سامانه علاوه بر کاهش هزینه‌ها و افزایش دقت، قابلیتهایی را به ماموریت‌های فضایی میافزاید که پیش از این وجود نداشتهاند. این تحقیق با بیان ویژگیهای سامانة کنترل مداری خودگردان و نیز بررسی تحقیقات نظری و عملی در این رابطه به تحلیل رویکردهای استفاده از این سامانه خواهد پرداخت.
