میکروگراویتی و تشعشعات کیهانی از تنش‌های محیط فضا هستند که می‌توانند سبب آسیب DNA در موجودات زنده شوند. تشعشعات مستقیما از طریق فعل و انفعال ذرات باردار با ملکول DNA و یا بطور غیر مستقیم با تولید رادیکال‌های آزاد به DNA سلول آسیب می‌رسانند. بعلاوه، تشعشعات می‌تواند سبب تغییر ترکیبات دیواره سلولی، فعال‌شدن آنزیم‌های جاروب کننده رادیکال‌های آزاد و تجمع ترکیبات آنتی‌اکسیدان شود. گرچه گیاهان دارای سازوکارهای تکامل یافته ای برای مقابله با چنین آسیب‌هایی هستند، شرایط فضا بویژه میکروگراویتی می‌تواند در اصلاح و تعمیر آسیب DNA نقش داشته باشد. آسیب‌های شدید DNA می‌تواند سبب شکسته شدن دو رشته DNA، ایجاد کروموزوم‌های غیر نرمال و تشکیل میکروهستک‌ها شده و خطر مرگ سلولی را افزایش دهد. در این پژوهش، تاثیر تنش‌های محیط فضایی بر آسیب DNA و سازوکارهای پاسخی در شرایط پرتاب و یا شبیه‌سازی شده بررسی خواهد شد.
)