تاریخچه
پژوهشگاه هوافضا از ابتدای سال ۱۳۷9 انتشار خبرنامه‌ای با نام «خبرهای هوافضایی» را آغاز نمود. این خبرنامه شامل اخبار و گزارش‌های علوم و فناوری فضایی (شامل ماهواره‌ها، پرتابگرها، فضاپیماها، اخترشناسی و کاوش سیارات)، علوم و فناوری هوایی (شامل هواپیماها، هلیکوپتر‌ها، وسایل پرنده از جمله پرنده‌های بدون سرنشین، پیشرانه‌های هوایی، خطوط هوایی و مباحث هوانوردی)، پزشکی هوافضایی (شامل اخبار مربوط به اقامت انسان در فضا)، ایمنی، حقوق و استانداردهای هوافضایی و همچنین سوانح هوایی بود. از بهمن ماه ۱۳۹۱، هیأت تحریریه آن ماهنامه تصمیم گرفت با تکیه بر پشتوانه نیروهای متخصص در حوزه‌های مختلف علوم و فناوری فضایی و تجربه بیش از یک دهه انتشار این ماهنامه، این نشریه را با غنایی هرچه بیشتر و ظاهری آراسته‌تر با نام ماهنامه «فضانورد» در دسترس جامعه هوافضایی کشور قرار دهد. پس از اخذ مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال ۱۳۹۳، از مهر ماه همان سال ماهنامه فضانورد در باجه‌های مطبوعاتی سراسر کشور در دسترس عموم قرار گرفت. به هر حال، در تاریخ 21/02/1395 از سوی وزارت عتف این نشریه به نام فصلنامه علمی-ترویجی «فناوری در مهندسی هوافضا» موافقت اصولی گرفت و اولین شماره آن در تاریخ 20/12/1396 به چاپ رسید. نهایتاً، در اردیبهشت سال 1398، با توجه به آیین‌نامه جدید نشریات وزارت عتف، این نشریه با همان نام «فناوری در مهندسی هوافضا» به نشریه علمی تبدیل شد.
معرفی نشریه
فصلنامه علمی «فناوری در مهندسی هوافضا» دارای مجوز وزارت عتف و پروانه انتشار از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. در جهت ارتقاء سطح علمی، تحقیقاتی و فناوری حوزه هوافضای کشور در دانشگاه‌ها، پژوهشگاه‌ها و صنایع، این نشریه پل ارتباطی مناسبی بین اساتید، پژوهشگران، دانشجویان و صنعتگران است تا بتوانند در جریان یافته‌های علمی یکدیگر قرار گیرند و نتایج ارزشمند فعالیت‌های علمی/پژوهشی/فناوری/صنعتی خود را در آن به چاپ رسانند. مقالات قابل چاپ در این نشریه می‌توانند بصورت‌های علمی-ترویجی، علمی-پژوهشی، کاربردی و یا کوتاه باشند، به‌گونه‌ای که در صورت پذیرش به پیشنهاد نویسندگان و تأیید مسئولین نشریه نوع مقاله در بالای کلیه صفحات آورده می‌شود.
محورهای موضوعی مقالات قابل چاپ در این نشریه در زمینه‌های زیر مرتبط با مهندسی هوافضا با اولویت فناوری است:
شایان ذکر است که نشریه علمی فناوری در مهندسی هوافضا به منظور رعایت حق کپی رایت و جلوگیری از سرقت ادبی، از نرم افزارهای مشابهت یاب همانندجوی ایران داک و iThentiket شرکت فرنام استفاده می‌کند.
این نشریه از نوع دسترسی آزاد (Open Access) است و هیچ‌گونه هزینه‌ای بابت دریافت، داوری، چاپ و مشاهده مقالات دریافت نمی‌کند.